Sahi var mı sonsuzluk diye bir şey? Sonsuz olan ne? Kim sonsuz olabilir?
Tek bir cevap geliyor aklıma, “zamansız olan her şey” … Bunu en güzel yine yogadan yola çıkarak anlatabilirim sanırım.
Çok değil sadece birkaç ay önce, uzun bir süre yoga derslerinde buluşmanın neredeyse imkansız olacağı düşüncesi ile ne yapacağımızı bilemez bir halde panikledik. Sonra çok da hevesli olmamakla birlikte online akımına dahil olmaya karar verdik. Olabilir miydi? Bir bilgisayar karşısında, sanki sınıfta ve bir arada gibiymişçesine ders yapabilir miydik? Denemeye değer olduğu için başladık. Sanki bir aradaymış gibi samimiyetimizi yitirmeden, sanki sımsıkı sarılabiliyormuşuz gibi yüzümüzdeki sıcacık gülümsemelerden vazgeçmeden, hiç üşenmeden, gerektiğinde sabah erkenden kalkarak yaptık online derslerimizi. Ve gördük ki; “evet yapılabiliyormuş” … O günden bugüne aradan altı ay geçti ve çok şükür ki biz hiç yogasız kalmadık. Yoga sonsuz yani zamansız olduğunu, her ana, her duruma, her çağa entegre olabileceğini ve binlerce yıldır olduğu gibi bugün de herkes için var olduğunu bir kez daha haykırdı yüzümüze. Bize düşende bir kez daha hatırlamak oldu; "yeter ki yapmak isteyelim, yeter ki disiplini elden bırakmayalım".
Tıpkı stüdyo derslerine giderken yaptığımız gibi ne kadar zor gelse de, ne kadar yorgun olsak da bilgisayarımızı açalım, matın üzerine çıkalım ve “Namaste” deyip birbirimizi selamlayarak başlayalım derse. Emin olun ders bittiğinde uykusuzluğunuza da, yorgunluğunuza da değecek, “iyi ki” diyeceksiniz, “iyi ki” … Ve dersin sonunda “Om Shanti” diyerek teşekkür ederken birbirimize ya güne daha hoş bir başlangıç yapmış olacaksınız ya da günü yoga ile tamamlamış olmanın keyfini hissedeceksiniz tüm varlığınızla birlikte, bir ve bütün olarak.